قانون کار

مقررات قانون کار و کارگران

حقوق کارگران نباید کمتر از ۴۰ درصد افزایش یابد

۵۶۷ بازديد

 

 

یک فعال کارگری معتقد است با توجه به تورم بالای ۲۵ درصد، حقوق کارگران در سال آینده نباید کمتر از ۴۰ درصد افزایش پیدا کند.

به گزارش کاماپرس، قدرت خرید کارگران در سال گذشته کاهش چشمگیری داشته است، همین موضوع بحث افزایش حقوق کارگران را جدی تر از همیشه می کند. فعالان بازار کار معتقدند با توجه به احتمال ۲۵ درصدی حقوق کارمندان، افزایش حقوق کارگران هم نباید کمتر از ۴۰ درصد باشد. آنها معتقدند کارگران با حقوق فعلی و با توجه به تورم و گرانی مواد غذایی و مسکن و اجاره خانه و …از پس هزینه های زندگی بر نمی آیند.

حمیدرضا حاج‌اسماعیلی فعال کارگری معتقد است که دولت باید بداند شرایطی که برای کارگران ایجاد شده بسیار سخت است و اینکه نمی توان با چنین عددهای مشکل کارگران را حل کرد. اکثر کارگران کشور نیازمند حمایت های دولتی هستند و بدون این حمایت ها امکان اینکه بتوانند زندگی را تامین کنند برایشان میسر نیست.

حقوق کارگر باید ۴۰ درصد بیشتر شود

این فعال کارگری درباره پیشنهاد افزایش دستمزد کارگری، می گوید:« دستمزد هم باید با توجه به شرایط اقتصادی باشد. البته برای گفتن عدد بسیار زود است ولی با توجه به کاهش قدرت خرید کارگران و در صورتی که دولت اصرار به افزایش ۲۵ درصدی دستمزد کارمندان داشته باشد، نمی‌توان دستمزد کارگران در سال آینده را کمتر از ۴۰ درصد افزایش داد.»

او در پاسخ به این سوال که آیا افزایش ۴۰ درصدی حقوق کارگران، تورم را بیشتر از این بالا نمی‌برد؟می گوید:«در هر حال، تمام مولفه‌های اقتصادی روی هم تاثیر می‌گذارند اما دولت می‌تواند این مساله را کنترل کند. وقتی ثبات در افزایش قیمت‌ها وجود داشته باشد، دولت می‌تواند قیمت کالاهای اساسی را هم کنترل کند اما در ۹ ماه گذشته که بحث دستمزد هم وجود نداشته، چندین بار کالاهای اساسی گران شد.»

قانون باید بازنگری شود

حاج اسماعیلی درباره راه‌های حمایتی غیرنقدی برای حمایت از کارگران، به برنا می گوید:« به نظرم مجلس باید یک بازنگری جدی در قانون انجام دهد. قانون باید شفاف باشد و دولت کارگران را در شرایط بد اقتصادی تنها نگذارد. در سال‌های قبل هم پیشنهاد کرده بودیم که کالاهای اساسی با سوبسید و به صورت مستقیم در اختیار خانواده‌های کارگری قرار گیرد.

الان کالاها با ارز ۴۲۰۰ تامین می‌شود اما مردم واقعا آن را حس نمی‌کنند. بهتر است که این ارز ۴۲۰۰ تومانی حذف شود و کالاهای اساسی با تخفیف و به صورت کیفی در اختیار خانواده‌های کارگری قرار گیرد.

منبع:کاما

مقرری بیمه بیکاری و غرامت دستمزد ایام بیماری کرونا به زودی غیرحضوری پرداخت می‌شود

۵۷۲ بازديد

در آینده نزدیک برقراری مقرری بیمه بیکاری و پرداخت غرامت دستمزد ایام بیماری مربوط به کرونا به صورت کاملا غیرحضوری و از طریق تبادل اطلاعات بین دستگاه‌های ذیربط انجام می‌شود و برای غرامت دستمزد ایام بیماری کرونا حتی نیازی به ثبت درخواست در سامانه خدمات غیرحضوری نیز نخواهد بود.

دکتر مصطفی سالاری مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی در جلسه هفتگی زندگی با کرونا که به منظور بررسی اقدامات و برنامه‌های جاری این سازمان برای کنترل و کاهش عوارض بیماری کرونا برگزار شد، اظهار داشت: بیمه شدگان تأمین اجتماعی که تست کرونا آنان مثبت باشد، اطلاعات آنان از طریق ستاد ملی مقابله با کرونا به سازمان تأمین اجتماعی اعلام می‌شود و سازمان تأمین اجتماعی غرامت دستمزد ایام بیماری آنان را برای مدت دو هفته به حساب آنان واریز می‌کند بدون اینکه نیازی به ثبت درخواست از سوی این افراد باشد.

سالاری از امکان پرداخت غیرحضوری غرامت دستمزد ایام بیماری به بیمه شدگان تأمین اجتماعی درباره تمامی بیماری‌ها خبرداد و گفت: این خدمت درصورتی به صورت غیرحضوری قابل ارائه است که تجویز استراحت پزشکی از طریق سامانه نسخه الکترونیک انجام شود.

وی با بیان اینکه سامانه نسخه الکترونیک تأمین اجتماعی در اختیار پزشکان، داروخانه‌ها و تمامی درمانگران قرار دارد، گفت: استفاده از این سامانه مزایای بسیار زیادی برای کشور و بیمه شدگان دارد که یکی از آنها تسهیل قابل توجه در ارائه برخی خدمات از جمله غرامت دستمزد ایام بیماری است.

مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی حذف بسیاری از مراجعات به شعب و کارگزاری‌ها برای تمدید اعتبار و صدور دفترچه را از دیگر مزایای استفاده از سامانه نسخه الکترونیک برشمرد و گفت: در صورتی که پاسخ استعلام افراد درباره امکان استفاده از خدمات درمانی تأمین اجتماعی منفی باشد، کسب اطلاع از دلیل منفی بودن پاسخ استعلام از طریق سامانه تلفنی 1420 قابل انجام است و در این مورد نیز نیازی به مراجعه حضوری افراد به شعب و یا کارگزاری‌ها نخواهد بود.

دکتر سالاری همچنین در این جلسه از اقدامات گسترده صورت گرفته برای توسعه و تجهیز مراکز درمانی تأمین اجتماعی سراسر کشور به منظور افزایش خدمت رسانی به بیماران مبتلا به کرونا تشکر کرد و گفت: خرید تجهیزات و اجرای برنامه‌های توسعه‌ای مراکز درمانی به گونه‌ای انجام می‌شود که بعد از اتمام اپیدمی کرونا نیز تجهیزات و امکانات ایجاد شده برای ارائه خدمات درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

در این جلسه همچنین معاونین و مدیران واحدهای مختلف سازمان تأمین اجتماعی گزارش‌هایی درباره اقدامات و برنامه‌های در دست اجرا برای خدمت رسانی به بیماران مبتلا به کرونا ارائه دادند.

تامین اجتماعی

ضوابط برقراری و پرداخت حق جذب (فوق العاده بازار کار)

۵۷۱ بازديد

 

ضوابط نحوه برقراری و پرداخت فوق العاده جذب (بازار کار) در کارگاه های دارای طرح طبقه بندی مشاغل (پیوست دستورلعمل اجرایی طرح های طبقه بندی مشاغل)

1- برقراری حق جذب (فوق العاده بازار کار) در اجرای تبصره 2 ماده 18 دستورالعمل اجرایی طرح های طبقه بندی مشاغل می باشد.

استفاده هر یک از شاغلین از فوق العاده مقرر در این تبصره موکول به داشتن شرایط احراز کامل شغل از نظر تجبربه و تحصیل است.

2- حق جذب به مشاغل تخصصی یا استثنایی (از لحاظ شرایط محیط کار) و نیز دیگر مشاغلی که جزو دو گروه فوق نبوده، لیکن برای کارگاه ذیربط ممکن است دارای اهمیت باشد، قابل اخذ مجوز می باشد.

3- اخذ مجوز برای هر یک از مشاغل منوط به نظر موافق مدیریت و تأیید مشاغل مذکور توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دارد که با تکمیل و ارسال فرم نمونه پیوست نسبت به تقاضای اخذ حق مجوز اقدام خواهد شد.

4- سقف میزان حق جذب برای مشاغ لمدیران و کارشناسان متخصص در حد مدیران معادل 10 درصد مزد شغل گروه مربوط و برای سایر مشاغل معادل 100 درصد مزد شغل گروه مربوط به آن شغل خواهد بود.

5- از آنجا که در ماده 26 قانون کار در کارگاه هایی که دارای طرح طبقه بندی مشاغل هستند مزد مبنا تعریف شده است، بنابراین فوق العاده جذب (بازار کار) جزء مزد نیست.

6- چون فوق العاده جذب (بازار کار) مشمولین طرح های طبقه بندی مشاغل جزء مزد مبنا نیست لذا:

الف- تأثیرات افزایش مصوبات شورایعالی کار بر روی آن از ناحیه کارفرما الزامی نیست.

ب- در محاسبه تبعات مزدی (اضافه کاری، نوبت کاری، مزایای پایان خدمت، عیدی و پاداش و...) لحاظ نمی گردد مگر آنکه بر اساس ضوابط داخلی پیمان دسته جمعی یا عرف و رویه کارگاه نوع دیگری حاکم بوده باشد.

ج- ایجاد تفاوت در میزان پرداخت (از صفر تا حداکثر رقمی که مجوز گرفته اند)‌در بین شاغلین یک شغل با تدوین ضابطه ای که به تأیید طرفین و تصویب وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی رسیده باشد امکان پذیر است.

7- پس از مجوز وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تا زمانی که برای شاغل شغلی حق جذب برقرار نشده باشد، حقی برای شاغل از نظر مطالبه آن ایجاد نخواهد نمود.

شناسنامه

جدول حداقل حقوق و دستمزد (حقوق پایه) سال 1400

۵۷۶ بازديد

جدول حداقل حقوق و دستمزد (حقوق پایه) سال 1400
میزان افزایش حداقل حقوق و دستمزد کارمندان دولت و کارگران در سال 1400، حداقل حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی، کشوری و لشکری سال 1400 و بررسی میزان افزایش حداقل حقوق سال‌های مختلف نسبت به نرخ تورم آن‌سال تیترهایی هستند که در این مطلب به مرور منتشر خواهد شد.
حد اقل دستمزد سال 1400 (ماه 30 روزه): 2.655.495 تومان   
بن کارگری سال 1400 (ماهانه): 600.000 تومان  
حق مسکن سال 1400 (ماهانه): 450.000 تومان  
حق اولاد (هر فزرند) سال 1400 (ماهانه): 265.492 تومان  
پایه سنوات سال 1400 (ماهانه): 140.000 تومان  
​حداقل حقوق (حقوق پایه) یک کارگر مجرد بدون سابقه در سال 400 چقدر است؟3 میلیون و 705 هزار و 495 تومان
** توجه: برای هر سال سابقه رقم 140.000 تومان را به رقم بالا اضافه کنید
مثال: کارگر مجرد با یک سال سابقه:3.705.495+140.000= 3.845.495 تومان در ماه حداقل حقوق (حقوق پایه) یک کارگر متاهل (با یک فرزند) بدون سابقه در سال 400 چقدر است؟3 میلیون و 970 هزار و 987 تومان
 ** توجه: برای هر فرزند رقم 265.492 تومان را به رقم بالا اضافه کنید
مثال: کارگر متاهل با 2 فرزند بدون سابقه:3.970.987+265.492= 4.236.479 تومان در ماه حداقل حقوق (حقوق پایه) یک کارگر متاهل (با یک فرزند) با یک سال سابقه در سال 400 چقدر است؟4 میلیون و  110 هزار و 987 تومان
** توجه: برای هر سال سابقه رقم 140.000 تومان را به رقم بالا اضافه کنید
 ** توجه: برای هر فرزند رقم 265.492 تومان را به رقم بالا اضافه کنید
 نحوه محاسبه اضافه کار ساعتی کارگران در سال 1400فرمول محاسبه اضافه‌کاریاضافه‌کاری = حقوﻕ پایه تقسیم بر 220 (ساعت)  ضربدر 140 % ضربدر ساعاﺕ اضافه‌کاریمثال 2 ساعت اضافه کاری: 2.655.495 / 220 * 140%  * 2 = 33.797 تومان
1 ساعت اضافه کاری در سال 400: 16,898 تومان
2 ساعت اضافه کاری در سال 400: 33.797 تومان
3 ساعت اضافه کاری در سال 400: 50,695 تومان
4 ساعت اضافه کاری در سال 400: 67,594 تومان
5 ساعت اضافه کاری در سال 400: 84,493 تومانیک ساعت جمعه کاری: 48/303 ریالیک ساعت شب کاری:  42/265 ریالحق شیفت 10% در ازای 30 روز شیفت صبح و عصر: 2/655/495 ریالحق شیفت 15% در ازای 30 روز شیفت صبح، عصر و شب: 3.983.242 ریالحق شیفت 22.5% در ازای 30 روز شیفت صبح و شب یا عصر و شب: 5/974/863 ریالحق شیفت 35 % در ازای 30 روز شیفت ثابت (23 الی 6): 9/294/232 ریالجدول کامل حقوق و مزایای کارگران 1400
فرمول های محاسبه مزایای قانون کار مورد استفاده در جدول بالا
فرمول محاسبه مزد هر ساعت کار :مزد روزانه تقسیم بر 7.33 (هفت و سی و سه صدم)
فرمول محاسبه اضافه کاری قانون کار :مزد ساعتی ضربدر 1.4 (یک و چهاردهم) ضربدر ساعات اضافه کار
فرمول محاسبه جمعه کاری قانون کار :مزد ساعتی ضربدر 0.4 ( چهاردهم) ضربدر ساعات جمعه کاری
فرمول محاسبه شب کاری قانون کار :مزد ساعتی ضربدر 0.35 (سی و پنج صدم) ضربدر ساعات شب کاری
فرمول محاسبه سنوات سالانه :سابقه کار به سال ضربدر حقوق ماهیانه
فرمول محاسبه سنوات ماهانه :سابقه کار به ماه ضربدر 2.5 (دو و نیم) ضربدر مزد روزانه کارگر
فرمول محاسبه عیدی و پاداش سالانه :سابقه کار به سال ضربدر دوبرابرآخرین حقوق ماهیانه
فرمول محاسبه سنوات ماهانه :سابقه کار به ماه ضربدر 5 ضربدر آخرین مزد روزانه کارگر
 نحوه محاسبه سایر سطوح مزدی کارگران سال 400
منظور از سایر سطوح مزدی، میزان پایه حقوق و مزدی است که سال گذشته بیش از رقم حداقل دستمزد ( یک میلیون و 910 هزار تومان) مصوب شورای عالی کار بوده است.روش محاسبه برای سال 1400:حقوق پایه سال 99 (× 1.26 درصد افزایش حقوق) + عدد ثابت سال 1400 ( 2.483.555 ریال 30 روز) = حقوق پایه سال 1400جدول حقوق و مزایای کارگران (ماه 30 روزه و 31 روزه) سال 400
جدول عیدی کارگران در سال 1400 بر اساس تعداد ماه کارکرد:حداقل عیدی کارگران سال 14005 میلیون و 310 هزار و 984 تومان (12 ماه کارکرد)حد اکثر عیدی کارگران سال 14007 میلیون و 966 هزار و 474 تومان
** توجه: محاسبه عیدی کارگران سال 1400: حقوق پایه (2.655.492 تومان) ضربدر 2 تقسیم بر 12 ضربدر تعداد ماه کارکرد درسال.

*** جلسه تعیین دستمزد کارگران پس از حدود 5 ساعت مذاکره فشرده با تصویب افزایش 39 درصدی حداقل دستمزد سال 1400 به پایان رسید.
*** اعضای شورای عالی کار همچنین با افزایش مبلغ کمک هزینه مسکن و بن خواربار موافقت کردند و بر این اساس بن خواربار کارگران را 450 هزار تومان و حق مسکن کارگران را 600 هزار تومان به تصویب رساندند.حداقل دستمزد برای سایر مشاغل در سال 1400- 23 اسفند 99
*** حداقل دستمزد برای سایر سطوح مزدی در سال 1400 در شورای عالی کار با 26 درصد به تصویب رسید.سه احتمال در مورد افزایش حقوق کارگران سال 1400حقوق 1400 کارگران با 25% افزایش:روزانه: 63.680 تومانماهانه:2.388.033 تومان      حقوق 1400 کارگران با 25% افزایش:روزانه: 79.601 تومانماهانه:2.388.033 تومان    حقوق 1400 کارگران با 35% افزایش:روزانه: 85.969 تومانماهانه:2.579.076 تومان      حقوق 1400 کارگران با 40% افزایش:روزانه: 89.153 تومانماهانه:2.674.597 تومان    پیش بینی کارشناسان روابط کار در خصوص افزایش حقوق کارگران 1400
مجموع دریافتی ممکن است به نظر گروه کارگری نزدیک شود.
 اگر 33 درصد اضافه شود و از سمتی 200 هزار تومان روی مسکن، 200 هزار تومان روی بن و با افزایش مبلغ حق اولاد در واقع چیزی حدود یک میلیون و 500 هزار تومان به حقوق کلی کارگران اضافه می شود.
 افزایش 32 درصدی حقوق کارگران برای سال 1400 بابایی کارنامی رئیس فراکسیون کارگری مجلس یازدهم:
 با توجه به افزایش حقوق پیشنهادی برای کارکنان دولت،32 درصد افزایش برای کارگران قطعی به‌نظر می‌رسد.جدول حقوق بازنشستگان کشوری درسال 1400حقوق بازنشستگان کشوری بااحتساب  25 درصد درسال 1400 

** حق مدیریت 5% و هر سال خدمت بیش از 30 سال 2/5%است که می توانید به مبالغ فوق اضافه کنید.به طورمثال گروه 14: با 5 درصد مدیریت 73،597،125 ریال می شود.همچنین حق ایثارگری برای کسانیکه تاکنون محاسبه شده است.حق عائله مندی و حق اولاد درسال 1400عائله مندی :           3،۷702،712  ریالبه ازای هراولاد :     959،962   ریالبخشنامه بودجه سال 1400
حسن روحانی- رییس جمهور
کلیه دستگاه‌های اجراییبدین‌وسیله بخشنامه بودجه سال 1400 به شرح پیوست ابلاغ می‌شود. کلیه دستگاه‎های اجرایی موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری مکلفند در چارچوب جهت‌گیری‎ها و سیاست‎های مندرج در این بخشنامه و ضوابط مالی و دستورالعمل‌های جامع بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد و پیوست‎های آن، «سند اجرایی بودجه» خود را با هماهنگی دستگاه سیاست گذار مطابق زمان‌بندی پیوست در سقف اعتبارات تملک دارایی‌های سرمایه‎ای و هزینه‎ای (به تفکیک امور و فصول) به سازمان برنامه و بودجه کشور ارائه نمایند.لایحه بودجه سال 1400 در چارچوب برنامه کلی اصلاح ساختار بودجه، سیاست‏های کلی اقتصاد مقاومتی، سیاست‌های جمعیت و اقدمات اجرایی مربوطه، و با رویکردهای «رشد بلند مدت از طریق تمرکز بر صادرات غیرنفتی»، «مقابله فعالانه با شیوع ویروس کرونا و کاهش آثار منفی اقتصادی آن»، «تسریع در تکمیل طرح‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای با رویکرد پیشرفت متوازن و فراگیر»، اصلاح ساختار بوجه با رویکرد رفع موانع تولید و تسهیل فضای کسب و کار»، «توجه به معیشت مردم با اولویت کالاهای اساسی» و «توسعه الگوی مشارکت عمومی- خصوصی» تدوین خواهد شد.
** بخشنامه بودجه سال 1400 اخیرا توسط رییس جمهور به سازمان برنامه و بودجه ابلاغ شد و این سازمان نیز برای تنظیم لایحه بودجه بخشنامه را به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ کرده است.حداقل حقوق کارگران در سال 1400 چقدر است؟
نماینده کارگران در شورای عالی کار گفت: حقوق کارگران برای سال آینده با توجه به تورم 30 درصدی در آخرین نرخ اعلامی، به نظر می‌رسد محتمل‌ترین سناریو رشد نزدیک به 30 درصد باشد.
فرامرز توفیقی (نماینده کارگران در شورای عالی کار):
پرونده افزایش حقوق کارگران در سال 1399 هنوز برای ما بسته نشده، هیات تخصصی دیوان عدالت نیز شکایت ما را پذیرفته و مصوبه دستمزد امسال را رد کرده است؛ بنابراین کارگران درصدی از حقوق امسال را طلب دارند.
تا زمانی که این مساله حل نشود ورود به موضوع افزایش حقوق سال 1400 اشتباه است، مگر این که دو ضلع دیگر بپذیرند که درصدی از افزایش دستمزد سال 1400 را ناشی از کم‌کاریشان در سال 1399 ببینند.
طبق اعلام مرکز آمار ایران، تورم سالانه در آذر ماه 30.5 درصد برآورد شده است. اگر قرار بر افزایش حداقل حقوق سال 1400 طبق آخرین تورم اعلامی باشد با رشد 30 درصد حداقل دستمزد احتمالا این رقم از 1.9 میلیون تومان به حدود 2.5 میلیون تومان افزایش می‌یابد.جزئیات طرح افزایش حقوق کارگران و حقوق کارمندان در سال 1400
نائب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، از پیشنهاد نمایندگان به دولت در ارتباط با افزایش حقوق کارگران در سال 1400، بر مبنای افزایش تورم خبر داد.
ولی اسماعیلی نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه افزایش حقوق کارگران و کارمندان هر ساله باید بر اساس قانون و میزان تورم سالیانه افزایش پیدا کند، گفت: با توجه به اینکه در سال‌های گذشته تورم در سال چندین بار افزایش پیدا کرده است لازم است همراه با افزایش این تورم حقوق کارگران نیز افزایش پیدا کند.
وی با بیان اینکه اخیراً به دولت پیشنهاد داده‌ایم که افزایش حقوق کارگران و کارمندان در سال دو بار انجام شود، ادامه داد: پیشنهاد داده‌ایم که دوبار یعنی شش ماهه اول و 6 ماهه دوم سال جلسات کارگران، کارفرمایان و نماینده دولت برگزار و بر اساس تورم حقوق‌ها افزایش پیدا کند.
نماینده گرمی در مجلس با بیان اینکه تورم در کشور هفتگی و یا روزانه افزایش پیدا می‌کند، اضافه کرد: بر اساس همین موضوع پیشنهاد داده‌ایم که حقوق کارگران نیز سالیان دو بار افزایش پیدا کند که دولت هنوز پاسخی به این پیشنهاد مجلس نداده است.
نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس با تاکید بر اینکه اگر دولت موضوع افزایش دو بار در سال حقوق کارگران و کارمندان را نپذیرد نمایندگان مجلس طرحی را در این زمینه ارائه خواهند کرد، اظهارکرد: این موضوع فعلا در حد کارشناسی و طرح اولیه است و باید با چکش کاری‌های لازم موضوع را قطعی کنیم.حقوق کارگران در سال 1400 چقدر افزایش می‌یابد؟
علی بابایی سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس گفت: بر اساس برآوردی که مجلس دارد، بایستی حداقل 35 درصد به حقوق کارگران اضافه شود. این برآورد بر اساس آمایش چند ساله صورت گرفته است.
وی با اشاره به شرایط کرونایی کشور، تصریح کرد: نخستین گروهی که به دلیل شیوع این بیماری متضرر شده‌اند کارگران و نیروی کار است و به همین جهت کمیسیون اجتماعی در نظر دارد سبد درآمدی نیروی کار کشور را اضافه کند و بر اساس برآوردی که مجلس دارد، حداقل باید 35 درصد به حقوق کارگران اضافه شود.افزایش حقوق کارگران در سال 1400 هم 25 درصد خواهد بود؟
دبیر کل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران با بیان اینکه حداقل حقوق کارگران در شورای عالی کار تعیین می شود، تاکید کرد: پیش بینی افزایش 25 درصدی حقوق کارکنان دولت در بودجه به این معنی نیست که کارگران هم الزاما باید 25 درصد افزایش حقوق داشته باشند.
هادی ابوی در گفت وگو با ایسنا با اشاره با پیش بینی افزایش 25 درصدی حقوق کارمندان در بودجه 1400 درباره احتمال تصویب افزایش 25 درصدی حداقل حقوق کارگران در سال آینده ابراز عقیده کرد و گفت: کارمندان دولت غیر از افزایش حقوقی که می گیرند یک سری مزایای رفاهی و کارانه هم دارند و اگر همین مزایا را با شرایط فعلی نگیرند زندگیشان به مشکل می خورد.
وی افزود: اوایل به کارگران بن کارگری می دادند که با آن مایحتاج ضروری خود را تامین می کردند. امروز وجه آن را می دهند و ما بارها اعلام کرده ایم که شیوه غلط پول دادن را حذف کنند و به جایش به کارگران کالا بدهند یا بخشی از اقلام و کالاهای اساسی سبد معیشت آنها مثل مرغ و روغن را تامین کنند تا زندگی آنها بهتر و هزینه هایشان کمتر شود.
دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ادامه داد: جامعه کارگری از توزیع بن کارتهای کارگری راضی بود چون حداقل های زندگی سرسفره هایشان بود از طرفی این کار در کنترل بازار هم اثر داشت، چون وقتی به یکباره چند میلیون روغن با بن خواربار توزیع می شد کارگران دیگر سراغ بازار آزاد نمی رفتند و قیمتها به طرز عجیبی در بازار رشد نمی کرد و از این جهت کنترل کننده تورم خیلی از اقلام سبد مصرفی کارگران بود.
ابوی تصریح کرد: اگر دولت می خواهد حقوق کارمندان را 25 درصد افزایش بدهد، اختیار دارد و شاید این درصد افزایش کفایت کند و پاسخگوی زندگی کارمندان باشد ولی در مورد حداقل حقوق کارگران شورای عالی کار تصمیم گیری می کند.
این مقام مسئول کارگری متذکرشد: پایه و حداقل مزد کارگران در شورای عالی کار توسط نمایندگان کارگری و کارفرمایی و دولت تعیین می شود؛ یعنی باید در شرایط مساوی و برابر گفت وگو و رقمی که تامین کننده زندگی کارگران باشد، مشخص شود.
 در هفته های اخیر برخی نمایندگان مجلس اعلام کردند که حقوق سال آینده کارگران نباید کمتر از 40 درصد باشد. حتی اگر بگوییم 300 درصد افزایش پیدا کند باز هم با شرایط موجود جوابگوی هزینه های زندگی کارگران نیست و عقب ماندگی مزدی کارگران جبران نمی شود.
وی بیان اینکه بحث درآمد و حقوق کارمندان دولت با کارگران از هم متفاوت است، اظهار کرد: اینطور نیست که چون در بودجه درصد افزایش حقوق کارکنان دولت 25 درصد پیش بینی شده کارگران هم الزاما باید 25 درصد باشد ضمن آنکه کارگران در بودجه از ردیف اعتباری برخوردار نیستند.
دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران در پایان با بیان اینکه بسیاری از داروهای معمول و مصرفی کارگران مثل قطره چشم و شربت از ردیف بیمه خارج شده است، گفت: تاکید ما بر افزایش حداقل حقوق به این دلیل است که هزینه های دارو و درمان، مسکن و اجاره بها و خوراک کارگران پوشش داده شود تا یک کارگر بتواند از عهده معاش روزانه خود و خانواده اش برآید؛ لذا ضمن درخواست برای تعیین دستمزدی عادلانه در شورای عالی کار، انتظار داریم با توجه به آنالیزی که برای هزینه های سبد معیشت کارگران صورت می گیرد به جای پرداخت نقدی بن خواربار، کالای آن را تامین کنند و به کارگران بدهند.افزایش حقوق کارمندان سال 1400
براساس ضوابط مالی ناظر در تهیه و تنظیم بودجه 1400، افزایش ضریب ریالی حقوق به طور متوسط 25 درصد تعیین شده است.
رقم قطعی افزایش حقوق کارمندان در نهایت به تصویب هیات وزیران رسیده و در لایحه بودجه گنجانده خواهد شد.
افزایش حقوق و دستمزد مشمولین قانون کار نیز 25 درصد تعیین شده و رقم قطعی افزایش به تصویب شورای عالی کار خواهد رسید.
براین اساس، سقف اعتبار مربوط به سرانه اضافه کار کارکنان در بودجه سال 1400 حداکثر معادل اعتبار سرانه اضافه کار در سال 1399 پیش‌بینی خواهد شد.
میزان افزایش حقوق کارمندان در سال 99 به طور متوسط 15 درصد بود که طی مصوبه مجلس حداقل پرداختی به کارکنان 2.800.000 تومان تعیین شد.معافیت ماهانه مالیات حقوق سال 1400، 4 میلیون تومان شد
 طبق جزئیات پیش نویس لایحه بودجه سال 1400 معافیت مالیاتی حقوق کارکنان دولتی و غیردولتی برای سال 48 میلیون تومان و ماهانه تا 4 میلیون تومان از مالیات معاف خواهد شد.
براساس جزء 5 تبصره 12 لایحه بودجه سال 1400 سقف معافیت مالیاتی موضوع ماده 84 قانون مالیاتهای مستقیم در سال 1400 سالانه مبلغ چهارصد و هشتاد میلیون 480,000,000 ریال تعیین می شود.نرخ مالیات بر درآمد حقوق کارکنان دولتی و غیردولتی
نرخ مالیات بر درآمد حقوق کارکنان دولتی و غیردولتی اعم از حقوق و مزایای فوق العاده، موضوع ماده 85 قانون مالیات‌های مستقیم به صورت مازاد بر مبلغ مذکور به شرح زیر اصلاح می‌گردد:تا یک و نیم برابر آن مشمول مالیات سالانه ده درصد %10نسبت به مازاد یک و نیم برابر تا دو و نیم برابر آن مشمول مالیات سالانه پانزده درصد %15نسبت به مازاد دو و نیم برابر تا چهار برابر آن مشمول مالیات سالانه بیست درصد %20نسبت به مازاد چهار برای مشمول مالیات بیست و پنج درصد %25
*تبصره های 1 و 1 قانون اصلاح ماده 12 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1396/4/27 به قوت خود باقی است.حداقل حقوق کارمندان و بازنشستگان در سال 1400 
حداقل حقوق بازنشستگان در سال 1400 بالغ بر 3 میلیون و 500 هزار تومان در لایحه بودجه پیشنهاد شد.
براساس جزء 4 بند الف تبصره 12 لایحه بودجه سال 1400 که هیات دولت در حال بررسی و تصویب آن است، ذکر شده کف حقوق کارکنان دولتی، قرارداد کارمعین و حقوق بازنشستگان کمتر از 35 میلیون ریال در ماه نباشد.
در قانون بودجه سال جاری کف حقوق بازنشستگان و کارمندان دولتی اعم از رسمی، پیمانی و کارمعین کمتر از 2.8 میلیون تومان در ماه نبود. بنابراین در لایحه بودجه سال آینده میزان افزایش کف حقوق گروه‌های یاد شده 25 درصد است.انتشار لایحه بودجه سال 1400 کل کشور -آذر 99
لایحه بودجه سال 1400 کل کشور در نشست علنی امروز (چهارشنبه) 12 آذر 99 پارلمان توسط حسینعلی امیری معاون پارلمانی رئیس‌‌جمهور به هیأت رئیسه مجلس تقدیم شد.
 اگرچه صبح امروز محمدباقر قالیباف رئیس مجلس در نطقی به موضوع لایحه بودجه 1400 پرداخت اما در زمان ارائه لایحه بودجه، کرسی ریاست را ترک کرد و آن را به نایب خود، علی نیکزاد واگذار نمود. نماینده دولت هم فرصت نیافت درباره لایحه بودجه، نطق کند.
پس از تقدیم لایحه بودجه 1400 از سوی دولت به مجلس، احمد امیرآبادی فراهانی عضو هیأت رئیسه مجلس اعلام کرد:
نمایندگان به مدت 10 روز فرصت دارند تا نظرات و پیشنهادات خود را درباره لایحه بودجه سال 1400 کل کشور را به کمیسیون‌های تخصصی ارسال کنند تا مورد بررسی قرار گیرد.
گفتنی است بر اساس ماده 182 آیین نامه داخلی مجلس، کمیسیون‌هاى تخصصى نیز موظفند حداکثر تا پانزده روز پس از چاپ و توزیع لایحه، گزارش خود را به کمیسیون تلفیق تقدیم نمایند.
همچنین کمیسیون تلفیق موظف است حداکثر ظرف پانزده روز پس از پایان مهلت گزارش کمیسیون تخصصی، ضمن رسیدگى به گزارش کمیسیون‌هاى تخصصى گزارش نهائى خود را تنظیم و به مجلس شوراى اسلامى تقدیم نماید. البته مهلت رسیدگی کمیسیون تلفیق حداکثر تا پانزده روز با موافقت هیأت رئیسه قابل تمدید می‌باشد.میزان عیدی کارکنان دولت در سال 99 اعلام شد- بهمن 99بر اساس تصمیم هیأت وزیران، به دستگاه های اجرایی، نیروهای مسلح، وزارت اطلاعات و سازمان انرژی اتمی ایران (به استثنای کارگران شاغل در کارگاه های مشمول قانون کار) اجازه داده شد به کارمندان خود (اعم از رسمی، ثابت، پیمانی، خرید خدمت، قراردادی و موقت) و اعضای هیأت علمی دانشگاه­ ها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی و قضات که بطور تمام وقت اشتغال به کار دارند، مبلغ ثابت 1 میلیون و پانصد هزار تومان به نسبت مدت خدمت تمام وقت در سال 1399 به عنوان پاداش آخر سال (عیدی) در بهمن ماه سال جاری از محل بودجه مصوب دستگاه های اجرایی پرداخت نمایند.پرداخت پاداش آخر سال (عیدی) به کارکنان خرید خدمت، قراردادی و موقت به نسبت خدمات تمام وقت آنان در سال 1399 بوده و در هر حال میزان عیدی این گونه افراد از ۵۰ درصد رقم مذکور کمتر نخواهد بود.عیدی کارکنان دولت سال 99عیدی کارکنان دولت بهمراه حقوق بهمن‌ماه 99 واریز میشود.طبق مصوبه هیات دولت عیدی کارکنان دولتی 15.000.000 ریال است که با حقوق بهمن ماه 99 به حساب‌شان واریز می‌شود.جدول میزان عیدی کارگران سال 99جدول زیر میزان عیدی با احتساب حقوق پایه 1.911.270 تومان سال 99 می‌باشد.رقم عیدی کارگران از یک تا 12 ماه
 جزئیات عیدی امسال کارگرانبرای افرادی که کمتر از یک سال کار کرده باشند هم براساس 60 روز کار و نسبت ایام کارکرد محاسبه می‌شود. به این شکل که حداقل مزد ماهیانه در عدد 2 ضرب و بر تعداد روزهای کاری تقسیم می‌شود. (حداقل مزد ضربدر 2 تقسیم بر 12 و ضربدر تعداد ماه کارکرد)

خبر ناراحت کننده برای۳۰۰ هزار مستمری‌بگیر و بازنشسته/بی اعتنایی جدید آغاز شد

۵۷۰ بازديد
از ۲ تا ۳ ماه پیش گروهی از فعالان حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی، از سازمان تامین اجتماعی به دیوان عدالت اداری شکایت کردند و خواهان حذف محاسبه مبلغ متناسب‌سازی بر اساس فرمول ۴ سی‌‌ام شده‌اند.
خبر ناراحت کننده برای۳۰۰ هزار مستمری‌بگیر و بازنشسته/بی اعتنایی جدید  آغاز شد

قانون نامش را «اشتغال» می‌گذارد اما مقوله «کار» برای کارگران، جز «جان کندن» معنای دیگری را ندارد. ساده‌‌ترین تعریفی که یک کارگر در یک مکان عمومی یا خصوصی از کار ارائه می‌دهد، همین است البته عده‌ای هر تعریفی از کار که دارای معنایی منفی باشد را نفی و آن را امری «ضد فرهنگی» تلقی می‌کنند که به زعمشان جامعه را به سمت ضدِ فرهنگ «تن پروری» سوق می‌دهد. در واقع آنها می‌گویند فرهنگ عمومی نباید به تولیدِ کار از دل سرمایه پرخاش کند؛ چراکه بدیل آن نوعی فرومایگی اجتماعی و عقب ماندگی اقتصادی است. با این حال در سال‌های گذشته با پایین آمدن قدرت رقابت حقوق و دستمزد در برابر شاخص‌های موثر اقتصادی و یورش تورم به درآمدهای ثابت، رواج قراردادهای موقت و ریزش هیبت امنیت شغلی، افزایش سرعت پیشروی اقتصاد غیررسمی، هرز رفتن توان نیروی کار به دلیل بهره‌وری پایین سایر نهاده‌های تولید و افزایش شمار حوادث کار، عده بیشتری به این نتیجه رسیده‌اند که عرق ریختن در محیط کار و تولید، بهره‌کشی مدرن محسوب می‌شود.

برای کارگری که جامه‌ی بازنشستگی به تن کرده و برای سالها، رنج بهره کشی را با «گوشت و پوست و استخوان» تجربه کرده است، معنای جان کندن ملموس‌تر است. نظام اقتصادیِ شیره‌ی جان این کارگر بازنشسته را کشیده است.‌ حالا او با دستمزدی کمتر از دوران کار که در ادبیات نظام تامین اجتماعی ایران «مستمری» نام دارد، زیست حقیرانه‌ای برای خود دست و پا کرده است. با این حال گروهی از همین بازنشستگان کارگری، که تعدادشان حدود ۳۰۰ هزار نفر است، به مراتب ناراضی‌تر هستند. این گروه را با نام بازنشستگان «مشاغل سخت و زیان آور» می‌شناسیم؛ بازنشستگانی که بنا به تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی در کارهایی مشغول بودند که در آنها عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، غیراستاندارد بوده و در اثر اشتغالِ کارگر تنشی به مراتب بالاتر از ظرفیت‌های طبیعی (جسمی و روانی) در وی ایجاد می‌شود. قانون حتی به صراحت تاکید می‌کند که نتیجه کار در این نوع مشاغل «بیماری شغلی و عوارض ناشی از آن است».

عوارض مشاغل سخت و زیان‌آور

البته قانون گذار در متن قانون تامین اجتماعی به عوارض اینگونه کارها اشاره نمی‌‌کند اما بر اساس نظر تخصصی اطبا و کارشناسان ایمنی و بهداشت کار، این عوارض شامل مرگ زودرس به دلیل سکته قلبی و اسنداد عروق مغز، سرطان‌های شغلی، بیماری‌های روانی و روانتنی، فرسودگی ستون فقراط و تخریب مفصل زانوها، ناشنوایی، نابینایی، آرتروزهای پیش رونده، پوکی نوع شدید استخوان، بیماری مزمن انسداد ریه معروف به COPD و ده‌ها نوع بیماری خونی، عروقی، مفصلی و استخوانی دیگر است. کارهای سخت و زیان‌آور مرگ تدریجی کارگر را در دوران بازنشستگی رقم می‌زنند. به گفته فعالان کارگری، کارگران شاغل در مشاغل سخت بویژه شغل‌های ماهیتا سخت، پس از بازنشستگی به طور متوسط ۱۰ تا ۱۵ سال بیشتر عمر نمی‌کنند. در نتیجه از دنیا خیری نمی‌بینند.

با این وجود هزار و یک شرط برای برای آنها می‌گذارند تا نتوانند به گونه‌ی شایسته‌‌ای از مزایای بازنشستگی بهره‌مند شوند؛ مزایایی که هزینه آن توسط خود آنها و کارگاه در قالب حق بیمه و بر اساس قانون تامین اجتماعی پرداخت شده است. این معضل رفاهی تا آنجا نشات می‌گیرد که بازنشستگان مشاغل سخت و زیان آور می‌گویند که محروم‌ترین گروهی هستند که «سازمان تامین اجتماعی» در حوزه مصارفِ صندوق بازنشستگی، برای خود تعریف کرده است.

مبنای محاسبه سوابق سخت و زیان‌آور

بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان‌آور بر اساس قانون مصوب سال ۱۳۶۷ مجلس شورای اسلامی به رسمیت شناخته شده است. این قانون به «قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه‌شدگان تامین اجتماعی» معروف است. بر اساس تبصره ۴ آن، «هنگام محاسبه مقرری سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان‌آور به ازاء هر سال معادل ۱.۵ سال سابقه پرداخت در قبال هر سال ۶ ماه ارفاق محاسبه وحداکثر مجموع مدت ارفاق مندرج در این تبصره، ده سال می‌باشد» البته بازنشستگی به ازای محاسبه ۱۰ سال سنوات یاد شده، به اجرای بند ۴ جزء (ب) تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی منوط شده است. بر این اساس کارفرمایان کارگران متقاضی بازنشستگی، باید ۴ درصد نرخ حق بیمه مقرر در این قانون را به صورت یکجا یا اقساطی به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کنند. به بیان دیگر این گروه از کارگران، بر اساس قانون مجلس، ۱۰ یا ۵ سال کسری سابقه خود را به ازای پرداخت مبلغی از سوی کارفرمایان خود، خرید می‌کنند و این بابت منتی بر سر آنها قرار ندارد؛ هرچند مجلس نام سنوات خریداری شده را «سنوات ارفاقی» گذاشته است

با این حال بازنشستگان مشاغل سخت دریافتند که از زمان اجرای «متناسب‌سازی» در تامین اجتماعی که البته بازنشستگان کشوری، لشگری و صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر آن را با نام «همسان‌سازی» می‌شناسند، قانون بازنشستگی پیش از موعد مجلس برایشان دردسرساز شده است؛ چرا که سازمان تامین اجتماعی در محاسبه مبلغ متناسب‌سازی آنها به جای محاسبه ۲۰ سال یا ۲۵ سال سابقه بیمه‌پردازی در مشاغل سخت و زیان‌آور، صرفا «سنوات ارفاقی» را محاسبه کرده است؛ یعنی ۱۰ سال یا ۵ سالی که از بابت لحاظ کردن آنها در سوابق بیمه‌ای، حق بیمه ۴ درصدی دریافت کرده است. بر این اساس، سازمان، ۱۰ سال سابقه ارفاقی را ضرب در ۴ سی‌ام کرده، و به طور متوسط مبلغی در حدود ۱۵ هزار تومان از بابت متناسب‌سازی در مرداد ماه ۹۹ به بازنشسته دارای ۱۰ سال سنوات ارفاقی پرداخت کرده است.

حواشی محاسبه مبلغ متناسب‌سازی

زمانی که مستمری‌ها با متناسب‌سازی مرداد ماه پرداخت شد، تازه این گروه از بازشستگان دریافتند که چه کلاه گشادی بر سرشان رفته است. موج اعتراض‌ها به اقدام سازمان تامین اجتماعی قوت گرفت و سازمان ناچار شد، آن را مورد بازنگری قرار دهد. در نهایت پس از چند هفته کش و قوس و نشست و برو و بیا، سازمان تامین اجتماعی با کانون عالی بازنشستگان بر سر مبنا قراردادن فرمولی برای این گروه از بازنشستگان به توافق رسیدند، فرمولی که بر مبنای آن سنوات بیمه‌پردازی سختی و زیان‌آور افراد را ضرب در ۴ سی‌ام می‌‌‌‌‌‌کنند و عدد به دست آمده را با جدولی که تعیین شده مطابقت می‌دهند. با این حال با پرداخت مبلغ مابه‌التفاوت متناسب‌سازی مرداد تا آذرماه بازنشستگان تامین اجتماعی مشخص شد، که رقمی که از این بابت به هر بازنشسته پرداخت شده است، به وصف خودشان «بسیارب سیار» ناچیز است.

در واقع از بابت ۵ ماه به هر یک از این ۳۰۰ هزار بازنشسته، مبالغی چون، ۴۰ هزار تومان، ۸۰ هزار تومان، ۱۰۰ هزار تومان، ۱۲۰ هزار تومان، ۱۸۰ هزار تومان، ۲۰۰ هزار تومان، ۲۲۰ هزار تومان پرداخت شده است. در نتیجه یک بازنشسته‌ی ۴۰ هزار تومانی، از بابت ۵ ماه به قرار ماهی ۸ هزار تومان دریافت کرده است. این در حالی است که یک بازنشسته کشوری حداقل‌بگیر در سال ۹۹ از بابت هر ماه اجرای همسان‌سازی به طور متوسط ۵۰۰ هزار تومان و هر بازنشسته تامین اجتماعی حداقل بگیر که بر اساس سوابق بیمه‌پردازی عادی و با ۳۰ سال سابقه بازنشسته شده است، به طور متوسط ۳۰۰ هزار تومان از بابت هر ماه اجرای متناسب‌سازی دریافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

در چنین شرایطی از ۲ تا ۳ ماه پیش گروهی از فعالان حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی، از سازمان تامین اجتماعی به دیوان عدالت اداری شکایت کردند و خواهان حذف محاسبه مبلغ متناسب‌سازی بر اساس فرمول ۴ سی‌‌ام شده‌اند. تاکنون بیش از ۶ شعبه دیوان عدالت اداری، به نفع «شکات» رای داده‌‌اند اما هنوز رای وحدت رویه صادر نشده است؛ البته چند شعبه دیوان بر اساس لایحه دفاعیه‌ ۳۸۸۴۰ تامین اجتماعی، به نفع سازمان رای داده‌اند اما بیشتر شعب با انطباق شکلی مورد شکایت با بندهای ۱-۴-۶ از جزء (ب) تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی، به ضرر سازمان رای داده‌اند. بر اساس نظر شکات، بخشنامه ۷۶ مستمری‌‌ها در اجرای بند (ب) ماده ۱۲ قانون برنامه ششم توسعه، به بندهای ۱-۴-۶ از جزء (ب) تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی بی‌اعتنایی کرده و تاثیر سنوات ارفاقی در احتساب مزایای متناسب‌سازی حقوق مشولین مشاغل سخت و زیان آور را نفی کرده است.

استدلال سازمان تامین اجتماعی

در حالی که سازمان تامین اجتماعی استدلال می‌‌‌‌‌‌کند که ۴ درصد حق بیمه مربوط به سنوات ۲۰ سال متوالی و ۲۵ سال متناوب است و حق بیمه‌ای بابت سنوات ارفاقی اخذ نمی‌شود. به ادعای سازمان تامین اجتماعی احتساب سنوات ارفاقی مشاغل سخت و زیان‌آور مشابه با سنوات واقعی اشتغال در اعمال متناسب‌سازی حقوق «فاقد وجاهت قانونی» است؛ ادعایی که بیشتر شعب دیوان عدالت اداری به رسمیت نمی‌شناسند. بر این اساس، شکات استدلال می‌کنند که سازمان تامین اجتماعی از بابت سنوات ارفاقی ۴ درصد حق بیمه را اخذ می‌کند؛ شاهد مثالش هم بند ۱ جزء (ب) تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی است؛ آنجا که قانونگذار به صراحت اعلام می‌کند که هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در مشاغل سخت و زیان‌آور ۱.۵ سال محسوب می‌شود. در نتیجه قانون‌گذار از ۱۰ سال یا ۵ سال سنوات ارفاقی صحبت نمی‌کند و تنها بر محاسبه هر سال به عنوان ۱.۵ سال تاکید می‌کند و متن قانون ۴ درصد حق بیمه را مربوط به ۱۰ سال یا ۵ سال بیمه پردازی نمی‌داند و تنها تاکید دارد که کارفرمایان مشمولان این قانون باید این رقم را بپردازند تا آنها بازنشسته شوند.

در نتیجه فعالان حقوق بازنشستگان اعتقاد دارند که تمام سنوات بیمه‌پردازی بازنشستگان مشاغل سخت و زیان آور اعم از عادی یا سخت و زیان آور باید به صورت کامل ملاک قرار گیرد و سازمان نمی‌‌‌تواند با ملاک قراردادن تنها ۱۰ سال یا ۵ سال بیمه‌پردازی در مشاغل سخت یا مبنا قرارداد فرمول ۴‌ سی‌ام، مبلغ متناسب‌سازی این گروه از بازنشستگان را مورد جرح و تعدیل قرار دهد تا از این بابت پول کمتری مصرف کند!

فرمول محاسبه مبلغ متناسب‌سازی

علی دهقان‌کیا، رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی شهرستان تهران، در مورد فرمول ۴ سی‌‌ام و اعتراض‌های پیرامون آن به خبرنگار ایلنا، گفت: «سازمان تامین اجتماعی در مرداد ماه با مبنا قرار دادن ۱۰ سال سنوات ارفاقی و ضرب کردن آن در عدد ۴ و تقسیم آن بر عدد ۳۰، ۱۰ سال را برابر ۱.۵ سال در نظر گرفت و به طور متوسط ۱۵ هزار تومان از بابت متناسب سازی مرداد ماه به بازنشستگان مشاغل سخت و زیان آور پرداخت کرد اما خیلی زود اعتراض‌ها بالا گرفت و کانون عالی بازنشستگان با مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی وارد مذاکره شد و آقای سالاری پذیرفت که این شیوه محاسبه اصلاح شود. در گام بعد، به جای این فرمول، ۲۰ سال یا ۲۵ سال سابقه بیمه پردازی ملاک قرار گرفت و ضرب در ۴ تقسیم بر ۳۰ شد. برای نمونه فردی که ۲۵ سال سابقه دارد، به ازای این مدت بیمه‌پردازی در مشاغل سخت و زیان‌آور، برابر ۳.۱ سال سابقه دارد. حال این عدد به اضافه ۲۵ سال می‌شود که حاصلش، ۲۸.۱ است. طبق جدولی که تعریف شده، به ازای هر ۳ سال سابقه افزون بر این ۲۵ سال، سالی ۲۰ هزار تومان برای هر بازنشسته در نظر گرفته می‌شود. در نتیجه فردی که ۲۵ سال در مشاغل سخت بیمه‌پردازی دارد، به ازای آن ۳.۱ سال، سه ۲۰ هزار تومان (۶۰ هزار تومان) از بابت متناسب‌سازی دریافت می‌کند. ۱۹ هزار تومان هم از بابت تفاوت تطبیق دریافت می‌کند. در نتیجه از بابت این دو ردیف ۷۹ هزار تومان برای وی در نظر گرفته می‌‌شود البته عددی که از بابت متناسب‌سازی در مرداد ماه به هر بازنشسته مشاغل سخت و زیان‌آور پرداخت شد، از این عدد کم و به عنوان مابه‌التفاوت متناسب‌سازی مرداد تا آذر به حساب بازنشستگان واریز شد.»

وی افزود: «در نتیجه از دی ماه بازنشسته‌ای که مثلا قرار است ۷۹ هزار تومان دریافت کند، با همین رقم مواجه می‌شود؛ با این تفاوت که دیگر این رقم به تفکیک در فیش حقوقی بازنشستگان درج نمی‌شود و بر روی پایه مستمری آنها قرار می‌گیرد تا از سال آینده، هر میزان افزایش مستمری بر روی مجموع این موارد (مستمری، متناسب‌سازی، ضریب ترغیب، تفاوت تطبیق) اعمال شود که البته این عدد با هر میزان افزایشی که برروی مزایای جانبی قرار گیرد، جمع زده می‌شود البته بازنشستگان از سازمان تامین اجتماعی از بابت این شیوه محاسبه مبلغ متناسب‌سازی به دیوان عدالت اداری شکایت کرده‌اند؛ چند رای هم به نفع آنها صادر شده است. با توجه به اینکه وزیر رفاه وعده داده است که به شکایت بازنشستگان رسیدگی می‌کند، امیداویم که این موضوع ختم به خیر شود و بازنشستگان سخت و زیان‌آور هم بتوانند به خواسته خود دست یابند البته سازمان تامین اجتماعی هم اینگونه استدلال می‌کند که ۴ درصد حق بیمه‌ای که از بابت هر بازنشسته دریافت شده است، مربوط به سنوات ۲۰ سال متوالی و ۲۵ سال متناوب است و ارتباطی با بحث سنوات ارفاقی ندارد اما امیداوریم که این گروه از بازنشستگان بر اساس آرای دیوان عدالت اداری راضی نگه داشته شوند.»

انتظار برای پرداخت مابه التفاوت جدید

با توجه به اینکه بازنشستگان مشاغل سخت و زیان آور انتظار ۱۴۰۰ را می‌کشند و انتظار دارند که در سال آینده از بابت محاسبه مبلغ متناسب‌سازی رنج سال ۹۹ را به دوش نکشند، به گفته فعالان حقوق بازنشستگان، سازمان تامین اجتماعی باید دقت لازم را به خرج دهد البته در صورتی که دیوان عدالت اداری هر چه سریعتر در مورد نحوه محاسبه مبلغ متناسب سازی سال جاری، رای وحدت رویه صادر کند، می‌توان انتظار داشت که راه بر سازمان تامین اجتماعی بسته شود البته اگر رای وحدت رویه عطف به سابق صادر شود، از مرداد ماه ضمانت اجرا دارد و سازمان مجدد باید مبلغ متناسب‌سازی را مورد بازنگری قرار دهد و مابه‌التفاوت آن را پرداخت کند.

گزارش: پیام عابدی

منبع : ایلنا

 

شرایط و مقررات بازنشستگی زنان بر اساس قوانین تامین اجتماعی

۵۷۲ بازديد

به گزارش چابک آنلاین به نقل از مهر، بر اساس قوانین سازمان تأمین اجتماعی سن بازنشستگی زنان، ۵۵ سال است مشروط بر اینکه متقاضی بازنشستگی حداقل ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد.

در این صورت اگر مستمری وی از حداقل حقوق مصوب کمتر شود همان حداقل حقوق به او پرداخت خواهد شد.

همچنین اگر زنی ده سال سابقه و ۵۵ سال سن داشته باشد نیز می‌تواند بازنشسته شود.

 

اما اگر متقاضی کمتر از ۱۰ سال سابقه داشته باشد با پرداخت یکجای حق بیمه سنوات کسری (تا ده سال) می‌تواند بازنشسته شود.

زنانی که ۳۰ سال تمام کار کرده و حق بیمه خود را پرداخت کرده باشند، در صورتی که سن آنان به ۴۵ سال تمام برسد، می‌توانند تقاضای بازنشستگی کنند.

در این شرایط مستمری بر اساس ۳۰ سال سابقه محاسبه و پرداخت خواهد شد.

از سوی دیگر زنان دارای ۳۵ سال سابقه پرداخت حق بیمه، بدون شرط سنی می‌توانند تقاضای بازنشستگی کنند.

همچنین زنان مشمول قانون کار با داشتن ۲۰ سال سابقه کار و ۴۲ سال سن (البته به شرط پرداخت حق بیمه) با ۲۰ روز حقوق می‌توانند بازنشسته شوند.

در خصوص این گروه از بیمه شدگان نیز در صورتی که مستمری استحقاقی از حداقل حقوق سال مربوط کمتر باشد، مستمری آنها تا حداقل حقوق افزایش پیدا می‌کند.

اگر فردی مشمول قانون کار است می‌تواند با ۵۰ سال سن و ۲۵ سال سابقه با ۲۵ روز حقوق نیز بازنشست شود.

عقب‌ماندگی ۶۰۰ درصدی دستمزد در پی گران شدن ارز

۵۶۲ بازديد

 

عقب‌ماندگی ۶۰۰ درصدی دستمزد در پی گران شدن ارز/ نان و پنیر هم از سفره‌هایمان خواهد پرید!

فعالان کارگری یکصدا معتقدند؛ گران شدن ارز به ضرر قطعی کارگران و بازنشستگان است و نمایندگان مجلسی که خود را حامی محرومان نشان می‌دهند، با این تصمیم، تیشه به ریشه معیشت طبقه کارگر خواهند زد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی که نمایندگان مجلس قصد گنجاندن آن را در بودجه ۱۴۰۰ دارند، برای همه کارگران و مزدبگیران، یک دغدغه اصلی است؛ دغدغه‌ای که شکل‌گیری آن ریشه در تجربه‌های تلخِ گذشته دارد. با آغاز تکانه‌ها و شوک‌های ارزی در سال ۹۷، قطار سقوط معیشتی مزدبگیران به راه افتاد و به نظر می‌رسد اگر ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی در بودجه سال بعد جاگیری و تثبیت شود، این قطار با شتابی بیشتر از قبل، به سمت زیر خط فقر به پیش خواهد تاخت.

چه کسانی از گرانی ارز ضرر می‌کنند؟!

در شرایطی که همه کارشناسان اقتصادیِ حامی کارگران و همه دلسوزان اقتصاد وطنی، بر لزوم پاسداری از ارزش پول ملی تاکید دارند، مدتهاست که سیاست تعدیلیِ «آزادسازی نرخ ارز» با قدرت بسیار دنبال می‌شود؛ اما حذف کاملِ ارز ۴۲۰۰ تومانی از بودجه ۱۴۰۰ و یکسان‌سازی همه سطوح ارزی با نرخ ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان، نقطه اوج این سیاست خواهد بود؛ تورم ۴۰ درصدی سال جاری، محصول خوب عمل نکردن ارز دولتی ۴۲۰۰ تومانی و شوک درمانی ارزی است؛ حال اگر قرار باشد همه کالاها و خدمات – از کالاهای مصرفی سفره‌های مردم گرفته تا کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای تولید- با ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی تامین و به دست مصرف‌کننده برسد، واقعاً چه اتفاقی برای معیشت مردم به خصوص طبقات فرودست خواهد افتاد؟ امسال کارگران شاغل و بازنشسته با دستمزد دریافتی خود قادر به تامین یک سوم هزینه‌های زندگی نبودند، آیا اگر سیاست ارزیِ پیشنهادیِ مجلسی‌ها تصویب و اجرایی شود، نرخ پوشش مزد و مستمری به زیر یک پنجم نخواهد رسید؟

متضرران اصلی سیاستِ گرانی ارز، گروه‌هایی هستند که آورده ماهانه‌ی ثابت و ناچیزی دارند اما قرار است هزینه‌های زندگی‌شان سیر صعودی داشته باشد؛ همه گروه‌هایی که فاقد کالاهای سرمایه‌ای از قبیل خودرو، زمین و ملک و ماشین‌آلات تولید هستند، کسانی که حتی اگر اندوخته‌ای در منزل یا در بانک داشته باشند، این اندوخته به پول ملی یا همان ریال است و با گران شدن بیش از پیشِ ارز، هم آورده ریالی ماهانه آن‌ها بی‌ارزش می‌شود و هم اندوخته‌ی ریالی شان.

بدیهی است که کارگران و بازنشستگان نمی‌توانند با گران شدن ارز، تاب بیاورند و مجبورند فقر غذایی بیشتر، حاشیه‌نشینی افزون‌تر و عقب‌ماندگی مزدی شدیدتر را تجربه کنند؛ برای اینکه واقعاً بدانیم کارگرانِ شاغل و بازنشسته، آینده را با گران شدن ارز و رسیدن به پایه ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان چگونه ترسیم می‌کنند، به سراغ چند فعال صنفی مستقل رفتیم.

همه این فعالان یکصدا معتقدند؛ گران شدن ارز، به ضرر قطعی کارگران و بازنشستگان است و نمایندگان مجلسی که خود را حامی محرومان نشان می‌دهند، با این تصمیم، تیشه به ریشه معیشت طبقه کارگر خواهند زد.

نان و پنیر هم از سفره‌هایمان خواهد پرید!

وطن1

عبدالله وطن‌خواه (فعال کارگری مستقل) در ارتباط با این تصمیم به ایلنا می‌گوید: این تصمیم آن چنان نسنجیده و نادرست است که صدای اعتراض همه را درآورده است؛ اگر نرخِ ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان شود، عقب ماندگی مزدی کارگران تشدید خواهد شد. اگر امروز عقب ماندگی مزدی کارگران، ۳۰۰ درصد است، با این تصمیم به ۶۰۰ درصد خواهد رسید.

وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر، مسائل متعددی مطرح است که همه این مسائل در تعارض با منافع جمعی کارگران است؛ از پایین بودن دستمزد گرفته تا بی‌توجهی به مطالبات تامین اجتماعی و نپرداختن بدهی‌های انبوه توسط دولت؛ تثبیت ارز گران نیز مزید بر علت خواهد شد و اگر نمایندگان مجلس این مصوبه را به تصویب برسانند، همان نان و پنیر ساده هم از سفره‌های ما کارگران خواهد پرید! بعد از شوک‌های ارزی سه سال اخیر، قدرت خرید طبقه کارگر به شدت کاهش یافته است، این در حالیست که افزایش دستمزد، یک سوم افزایش نرخ ارز بوده است؛ در چنین اوضاعی، فعلاً کارگران با همان نان و پنیر ساده می‌سازند که اگر قیمت ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان بشود، همان را هم، زین پس نخواهند داشت!

وطن‌خواه با انتقاد از انفعال گسترده کارگران و تشکل‌های کارگری به خصوص تشکل‌های رسمی می‌گوید: این تصمیم، صد درصد به ضرر کارگران است اما متاسفانه ما کارگران و بازنشستگان این توانمندی را نداریم که از تصویب و اجرایی شدن آن جلوگیری کنیم. اینکه همه تشکل‌های کارگری بایستی بیانیه مشترک بدهند و با این تصمیم مجلسی‌ها مخالفت کنند، یک ضرورت است اما سوال اینجاست که آیا آن‌ها یعنی مجلسی‌ها و دولت، به دادخواهی و درخواست کارگران هیچ توجهی می‌کنند؟!

به جای مالیات گرفتن از ثروتمندان به دنبال تامین هزینه‌ها از جیب خالی کارگران هستند!

فرج1

کاظم فرج اللهی (فعال کارگری مستقل) نیز در نقد ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی به ایلنا می‌گوید: افزایش نرخ ارز به هر میزان که باشد معنایی جز ضعیف‌تر شدن پول ملی ندارد. تضعیف پول ملی یا گران شدن نرخ ارز، هم به لحاظ روانی و هم به دلیل فاکتورهای عینی اقتصادی، معنایی جز تورم و کاهش قدرت خرید کارگران ندارد.

او معتقد است که کاهش قدرت خرید جامعه مزدبگیران به نفع هیچکس نیست: کاهش قدرت خرید مجموعه مزد و حقوق بگیران جامعه، هم بیش از پنجاه یا ۶۰ درصد مردم را از تامین مایحتاج اولیه و ضروری زندگی محروم می‌سازد و هم به رکود و کسادی بیش از پیش بازار و اقتصاد دامن می‌زند. هنگامی که در یک جامعه سیاست‌های کلان اقتصادی و شاخص‌های بودجه ریزی دولت، تورم‌زا باشد، این تورم شتابنده معنایی جز این نخواهد داشت که دولت با پیشبرد چنین سیاست‌هایی در واقع قصد دارد از مزدبگیران «مالیات تورمی» بستاند یعنی به جای اینکه هزینه‌های عمومی جامعه و دولت در قالب مالیات از توانگران و دارندگان درآمد و ثروت‌های نجومی ستانده شود، از جیب خالی مزد و حقوق بگیران برداشت می‌شود.

این فعال کارگری ادامه می‌دهد: افزایش ۴برابری نرخ ارز یعنی چهار برابر شدن تقریبا تمامی قیمت‌ها و هزینه‌های زندگی کارگران و مزد بگیران و در مقابل، ۴ برابر شدن درآمد سوداگران و واسطه‌ها در جامعه. سوال اینجاست نمایندگانی که در پی ۴ برابر شدن همه هزینه‌های زنگی هستند و با این تصمیم می‌خواهند به ثروتمندان و دلالان، بیشتر از قبل رانت بدهند و سود برسانند، آیا چهار برابر شدن دستمزد کارگران و بازنشستگان را نیز دنبال خواهند کرد؟ جواب این سوال منفی است؛ این حضرات فقط به دنبال منافع پولداران و یک درصدی‌ها هستند و لاغیر…

علاوه بر معیشت، تولید هم به مخاطره خواهد افتاد!

نیا1

آیت نیافر (فعال صنفی مستقل بازنشستگان تامین اجتماعی) نیز در انتقاد از تبعات ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی و گنجاندن آن در لایحه بودجه ۱۴۰۰ به ایلنا می‌گوید: تصمیم مجلس برای بودجه ۱۴۰۰ با افزایش قیمت دلار از ۴۲۰۰ تومان به ۱۷۵۰۰ تومان، نه تنها کمکی به بهبود زندگی و معاش کارگران و جمعیت نود و نه درصدی جامعه نمی‌کند، بلکه موجب گرانی گسترده کالاها و خدمات نیز می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: با این تصمیم ناسنجیده و ناصحیح، بیکاری کارگران نیز افزایش می‌یابد. کارخانه‌ها و مراکز تولید با افزایش بهای دلار، دیگر قادر به تامین مواد اولیه و نوسازی و بازسازی خطوط تولید نخواهند بود و لاجرم از فعالیت تولیدی بازمانده و سرمایه‌ها از عرصه تولید به عرصه‌های تجاری، بازرگانی، دلالی و بانکی سوق داده می‌شود. در هر صورت آن‌ها یعنی صاحبان سرمایه، دچار کسری سود نمی‌شوند بلکه سود خود را در عرصه‌های دیگر تامین می‌کنند اما نتیجه مخرب آن گریبانگیر خانواده‌های کارگری می‌شود. خانه خرابی و بیکاری، هزاران کارگر را مورد تهدید قرار خواهد داد.

نیافر اضافه می‌کند: مجلس با این تصمیم، بهای دلار را ۴۰۰ درصد گران می‌کند بنابراین دستمزد کارگران نیز باید بیش از ۴۰۰ درصد افزایش یابد، در غیر این صورت بحران تمام جامعه را فراخواهد گرفت اما آیا به چنین افزایشی رضایت خواهند داد؟!

فعالان کارگری همگی یکصدا با گرانتر شدن ارز مخالفند؛ آنها در سه سال اخیر، تبعات منفی تکانه‌های ارزی را تجربه کرده‌اند و حالا با قاطعیت از مجلسی‌ها می‌خواهند تتمه‌ی قدرت خریدی را که برای آنها باقیمانده است، با این تصمیم نسنجیده در معرض خطر قرار ندهند.

اگر ارز ۴۰۰ درصد گران شود و مزد مثلاً فقط ۴۰ درصد، به راستی که عقب ماندگی دستمزد نسبت به هزینه‌های زندگی به ۶۰۰ درصد خواهد رسید و برای تثبیت قدرت خرید طبقه کارگر در همین سطحِ ناچیز فعلی، نیاز به افزایش ۴۰۰ درصدی دستمزد است؛ آیا درصورت تصویب ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی، دولت با افزایش ۴۰۰ درصدی مزد و مستمریِ طبقه کارگر موافقت خواهد کرد؟ آیا نمایندگان مجلس، افزایش ۴۰۰ درصدی دستمزد را به عنوان یک «الزام» به دولت تحمیل خواهند کرد؟!

ایلنا

"پیمانکاران" قدرت مطلقه در مناطق آزاد و ویژه

۵۶۶ بازديد

"پیمانکاران" قدرت مطلقه در مناطق آزاد و ویژه/ حذفِ پیمانکاران غیرممکن شده است

 

مجلس حداقل در ظاهر، خواهان حذف پیمانکاران نیروی انسانی از مناطق آزاد و ویژه اقتصادی است ولی تا امروز عملاً بهبودی در وضعیت شغلی و زیستی کارگران این مناطق حاصل نشده است. حضور پیمانکاران نیروی انسانی به استثمار و بهره‌کشی از نیروی کار ماهر و متخصص انجامیده و کارگران متخصص را از حقوق اولیه خود محروم ساخته است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ادوار مختلف، برای حذف پیمانکاران از پروژه‌های نفت و گاز تلاش کرده‌اند. در مجلس دهم، چنین طرحی در دستور کار نمایندگان قرار گرفت اما درنهایت، ناکام ماند و به جایی نرسید. پیش از آن نیز، بارها طرحِ «حذف پیمانکاران» به مرحله تدوین رسیده است اما هرگز مصوب و اجرایی نشده است. درنتیجه، اقدامات انجام شده از سوی نمایندگان مردم، تا امروز  بی‌نتیجه مانده است و همچنان شاهد حضور پررنگ پیمانکاران در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی هستیم.   

کارگران به استخدام نیرو از سوی شرکت‌های پیمانکاری انتقاداتی وارد کرده‌اند و تا زمانیکه پیمانکاران در این پروژه‌ها حضور داشته باشند، شاهد این قبیل از اعتراضات خواهیم بود. کارگرانی که در پروژه‌های نفت و گاز جنوب مشغول به کار هستند باور دارند که هدف از حضور پیمانکاران، ارزان‌سازی نیروی کار است.  

کارگرانی که برای کار توسط پیمانکاران استخدام می‌شوند، بارها شاهد وقایع ناگوار برای همکاران خود بوده‌اند. خودکشی «عمران روشنی مقدم» و مرگ «ابراهیم عرب‌زاده» بر اثر گرمازدگی در تابستان گذشته، عواطف عمومی جامعه را جریحه‌دار کرد ولی این حوادث دردناک، مسئولان را مجاب نکرد که مانع حضور پیمانکاران در پروژه‌های نفت و گاز شوند.

تیرماه سال جاری، ۴هزار کارگر طوماری برای حذف پیمانکاران از پروژه‌های نفت و گاز امضا کردند. در این دادخواست، کارگران پیمانکاری، خواستار حذف پیمانکاران از پروژه‌های نفتی و عقد قرارداد مستقیم شدند. خطاب این دادخواست به مقامات وزارت نفت، نمایندگان مجلس و دولت بود.

دولت نمی‌خواهد کارگران مناطق آزاد را تحت پوشش خود قرار دهد

ناصر آقاجری (فعال کارگری پروژه‌ای) درباره حذف پیمانکاران از پروژه‌های نفت و گاز به ایلنا می‌گوید: دولت نمی‌خواهد کارگران پروژه‌ای را در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی تحت پوشش خود بگیرد و خدماتی برای این گروه شغلی ارائه دهد. به همین دلیل، با بهره‌گیری از واسطه‌ها یعنی شرکت‌های پیمانکاری، بین کارفرمای مادر و کارگران فاصله‌ ایجاد می‌کند.

این فعال کارگری در این رابطه توضیح داد: کارگران مناطق آزاد تجاری و صنعتی، نه تنها به صورت مستقیم با دولت و کارفرمای مادر ارتباط ندارند بلکه تحت پوشش قانون کار هم نیستند. اگرچه پیمانکاران پل‌های ارتباطی میان دولت و کارگران ارتباطی هستند ولی بسیاری از این واسطه‌ها، دانش کافی از امور محوله را ندارند. بسیاری از این پیمانکاران با استفاده از رانت و داشتن ژن‌های به اصطلاح برتر، مسئولیت پروژه‌های مناطق آزاد را در دست می‌گیرند.

او در ادامه گفت: پیمانکار برای مثال در پروژه‌هایی مثل ساخت و ساز، بنادر و پتروشیمی کارگرانی را استخدام می‌کند و نیروی کار را در اختیار دولت قرار می‌دهد. به دلیل اینکه پیمانکار در این مناطق تابع قانون کار نیست، واسطه‌گری به چالشی بزرگ برای کارگران تبدیل می‌شود.

کارگران هیج اختیاری ندارند

مناطق آزاد تجاری تحت پوشش قانون کار نیستند بلکه مشمول قانون ویژه مناطق آزاد و ویژه اقتصادی هستند. آقاجری با اشاره به تبعات ناشی از این موضوع گفت: واسطه‌ها که همان پیمانکاران هستند به راحتی تخطی می‌کنند یعنی کارگران را از حقوق خود محروم می‌کنند و ساعت کاری آنها را افزایش می‌دهند. اگرچه کارمندان دولت در این مناطق هشت ساعت کار موظفی روزانه دارند ولی کارگران پروژه‌ای باید ۱۲ ساعت کار کنند. اگر کارگری از ۱۲ ساعت کار موظفی روزانه طفره برود، بدون شک با خطر بیکاری و اخراج روبرو خواهد شد. بنابراین در این شرایط، کارگران تن به ۱۲ ساعت کار روزانه می‌دهند. تعداد نیروی بیکار در منطقه زیاد است و بسیاری در لیست انتظار استخدام قراردارند؛ به طور قطع نیروی کار جدید به سرعت جایگزین کارگر اخراج شده می‌شود.

آقاجری درباره دستمزد این کارگران توضیح داد: نیروی کار در این مناطق، کارگران تخصصی هستند و از دانش و مهارت ویژه‌ای برخوردار هستند ولی دستمزد دریافتی آنها بر اساس دانش و مهارت آنها نیست. کارگرانی که در پروژه‌های پتروشیمی و گاز مشغول به کار هستند امور محوله خود را باید بر اساس استانداردهای بین‌المللی انجام دهند.

این فعال کارگری می‌گوید: به دلیل حضور پیمانکاران، دولت دیگر در قید و بند کارگران نیست. اصل‌های ۲۹ تا ۳۱ و همچنین اصل ۴۳ قانون اساسی در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی اجرا نمی‌شود. اگر کارگری نسبت به این تضییع حقوق خود اعتراض کند با مجازات قضایی روبرو می‌شود.

او در ادامه از وضعیت بهداشتی کارگران گفـت: کارگرانی که در عسلویه توسط شرکت‌های پیمانکاری استخدام می‌شوند وضعیت مساعدی ندارند. آنها در خوابگاه‌هایی زندگی می‌کند که فاقد بهداشت است؛ گاهی موجوداتی مانند شپش و ساس در خوابگاه کارگران یافت شده است. وقتی‌که هر انسانی در این شرایط محیطی زندگی کند، به طور قطع بیمار خواهد شد. بیماری عاملی است که  موجب می‌شود کارگر در محل کار خود حاضر نشود و پیمانکار نیز دستمزد به کارگر پرداخت نمی‌کند. پیمانکار به دلیل اینکه تحت قانون کار نیست، هیچ تعهدی درخصوص وضعیت سلامت و جسمانی کارگران ندارد. پیمانکاران تنها موضوعی که از کارگران مطالبه می‌کنند، کار بی‌وقفه است.

آقاجری گفت: قوانین مناطق آزاد و ویژه اقتصادی توجهی به حقوق کارگران نمی‌کنند و تمام مصوبه‌های قانونی به نفع پیمانکار است. اگر مشکل حقوقی بین کارگر و پیمانکار ایجاد شود، حتی با صدور رای از سوی دادگاه مبنی بر بازگشت کارگر به کار خود، پیمانکار می‌تواند از حکم صادره سرپیچی کند. بهتر است بگویم، پیمانکاران در این مناطق، قدرت مطلقه دارند. وقتی‌که قدرت در این مناطق مطلقه باشد، به طور قطع حقوق انسانی در تمام مسائل کار پایمال خواهد شد و احقاق حقوق معنا نخواهد داشت.

دولت خود مقصر است

وی ادامه داد: وقتی دولت، نئولیبرالیسم یعنی تغییرات ساختاری و خصوصی‌سازی را تبلیغ می‌کند به صورت ناخواسته تمام قوانین را کنار می‌گذارد و به سمت «نظم خودانگیخته بازار» گرایش پیدا می‌کند. منظور از نظم خودانگیخته بازار این است که کنترل تمام موارد درگیر با کار را در اختیار بازار قرار داده است. دولت باید این موضوع را از سطوح بالاتر اصلاح کند نه اینکه مثل تمامی مواقع، زمان زیادی را برای اصلاح سطوح پایین‌تر صرف کنند. من معتقدم تا زمانی‌که تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی پابرجا باشد، مشکلات کارگران در صنایع نفت حل نخواهد شد. مناسبت نئولیبرالیسم که در حال حاضر حاکم است در واقع کودتایی علیه قانون اساسی است و با اصل‌های ۲۹ تا ۳۱ و ۴۳ آن در تضاد کامل است.

وی در پایان گفت: دولت حاضر نیست مدیریت صنایع را برعهده بگیرد. صنایع نفت و گاز جزو صنایع مادر هستند. جامعه ایران به این صنایع و خدمات ارائه شده از سوی آنها، وابسته است. دولت باید مدیریت این صنایع را در دست داشته باشد و بر اساس قانون کار با کارگران برخورد کند.

خبرنگار ایلنا تلاش کرد با نماینده مردم کنگان، دیر وجم در مجلس شورای اسلامی در خصوص حذف پیمانکاران از پروژه‌های نفت و گاز گفتگو کند ولی علیرغم تلاش‌های مکرر، تا این لحظه نتیجه‌ای حاصل نشده است.        

به نظر می‌رسد مجلس حداقل در ظاهر، خواهان حذف پیمانکاران نیروی انسانی از مناطق آزاد و ویژه اقتصادی است ولی تا امروز عملاً بهبودی در وضعیت شغلی و زیستی کارگران این مناطق حاصل نشده است. حضور پیمانکاران نیروی انسانی به استثمار و بهره‌کشی از نیروی کار ماهر و متخصص انجامیده و کارگران متخصص را از حقوق اولیه خود محروم ساخته است. بنابراین مطالبات مکرر و پیگیری‌های فعالان کارگری برای تصویب قانون «حذف پیمانکاران از پروژه‌های نفت و گاز »، خواسته‌ای قانونی و برحق است.

ایلنا

جان بدون نان

۵۷۰ بازديد

 

خانه | کارگری | حوادث کار

جان بدون نان/ سامانه واحد حوادث کار را راه‌اندازی کنید

جان بدون نان/ سامانه واحد حوادث کار را راه‌اندازی کنید

کارشناسان روابط کار، کارگران و نمایندگان کارگری همچنان به کمبود نظارت بر کارگاه‌ها و محیط‌های کار، تعدد منابع نظارتی، آمار‌های متناقض در خصوص حوادث ناشی از کار و تداوم سهل‌گیری بر کارفرمایان متخلف در نهادهای نظارتی کشور تاکید می‌کنند و آنها را جزو عوامل افزایش حوادث کار می‌دانند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، با گذشت نه ماه از سال ۱۳۹۹ همچنان شبح کرونا بر اقتصاد کشور، وضعیت اشتغال، سلامت و معیشت کارگران سایه افکنده است. در این میان، تقریبا روزی نیست که حادثه کاری منجر به مصدومیت، معلولیت یا مرگ برای کارگران رخ ندهد. در آخرین موارد حوادث ناشی از کار، طی چند روز گذشته دو کارگر بر اثر عدم تامین تجهیزات ایمنی توسط کارفرمایان، در محیط کار فوت کردند. یکی در فولاد زرند و دیگری یک کارگر ساختمانی در نسیم شهر تهران. وقوع مکرر این حوادث منجر به مرگ در کنار صدمات و تلفات ناشی از بیماری کرونا طی ۱۱ ماه گذشته، فشار روز افزونی بر کارگران کشور وارد ساخته است. 

همچنین طی یکسال گذشته بارها معادن بر سر کارگران آوارشدند، کارگران در صنایع مختلف جان خود را به دلیل‌ عدم تامین شرایط اولیه ایمنی و بهداشتی از سوی کارفرمایان از دست دادند و همچنان اخبار نگران‌کننده‌ای از حوادث کار در بخش‌های مختلف کشور به گوش می‌رسد. 

طبق آمار ارائه شده از سوی وزارت کار در سال ۹۸ از کل بیمه‌شدگان در معرض حادثه شغلی؛ ۲۱۵۶۲ نفر دچار حادثه شغلی شده‌اند که این تعداد نسبت به سال قبل از آن ۲۲.۴ درصد افزایش داشته است. این آمار به نظر می‌رسد با وقوع کرونا در کشور در سال ۹۹ نیز روند افزایشی داشته است؛ هرچند هنوز آمار رسمی و دقیقی در این خصوص از سوی وزارت کار و نهادهای دیگر اعلام نشده است. 

سیل روبه افزایش

می‌توان با اطمینان گفت که کارگران در سال کرونایی جاری، روزگار بس سختی را به لحاظ ایمنی، سلامت و امنیت شغلی گذرانده‌اند. از یکسو بحران کرونا موجب افزایش مرگ و میر هرچه بیشتر کارگران در لایه‌های مختلف اعم از کارگران صنعتی، خدماتی، روزمزد و ساختمانی و لایه‌های دیگر شده است. همزمان حداقل دستمزد ناکافی و نیز میزان ناامنی شغلی کارگران در کشور به حدی رسیده است که آن‌ها حتی در تامین ضروریات اولیه زندگی و معیشت خانوادگی، به سختی و تنگنای شدید دچار شده‌اند. 

از سوی دیگر همزمان با بحران سلامت و شیوع کرونا، میزان حوادث کار، مرگ و میر، نقض عضو و مصدومیت ناشی از این حوادث، در کارگاه‌های بزرگ و کوچک کشور به نظر شیب صعودی را طی می‌کند. با این حال در خصوص حوادث ناشی از کار، هم در تعریف و هم در زمینه مقابله با آن، خلاء قانونی چندانی وجود ندارد. طبق ماده ۶۰ قانون تأمین اجتماعی، حوادث ناشی از کار به حوادثی گفته می‌شود که در حین انجام وظیفه و مواقعی که بیمه شده در کارگاه یا ساختمان و محوطه آن مشغول انجام کار باشد یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه عهده‌دار انجام ماموریتی باشد، برای بیمه شده اتفاق بیفتد. 

همچنین به استناد ماده ۶۵ قانون تامین اجتماعی در صورت وقوع حادثه ناشی از کار، کارفرما مکلف است اقدامات اولیه لازم را برای جلوگیری از تشدید وضع حادثه دیده به عمل آورده و مراتب را ظرف سه روز اداری کتباً به اطلاع سازمان برساند و در صورتی که کارفرما بابت اقدامات اولیه مذکور متحمل هزینه‌ای شده باشد، صندوق تامین اجتماعی هزینه‌های مربوط را عهده‌دار خواهد بود. ماده ۶۶ قانون تامین اجتماعی و نیز مواد ۷۰.۱۷۱ و ۱۷۶ قانون کار نیز، به مسئله رعایت ایمنی و بهداشت محیط کار از سوی کارفرمایان و مسئولیت قانونی و قضایی کارفرما و نهاد تامین اجتماعی در جهت جبران عواقب پس از آن اشاره دارد. 

اما به رغم این تاکیدات قانونی، باز هم هر روز شاهد هستیم که در گوشه و کنار کشور همچنان کارگران یا سقوط می‌کنند یا معدن بر سرشان آوار می‌شود یا در آتش سوزی و حوادث دیگر، صدمات و جراحات شدیدی می‌بینند. 

نکته شایان توجه آن است که طبق آخرین برآوردها، بیش از ۶۰ درصد حوادث کار کشور  در بخش کارگران ساختمانی رخ می‌دهد. از این تعداد، در بیش از ۸۵ درصد حوادث، عامل انسانی یعنی‌عدم وجود محیط یا لوازم ایمنی نیروی کار از سوی کارفرما یعنی قصور کارفرمایان، نقش اصلی را ایفا کرده است. 

بر اساس آمار رسمی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز در سال گذشته حدود ۱۰ هزار حوادث ناشی از کار در ایران برای کارگران تحت پوشش تأمین اجتماعی رخ داده است و حدود ۶۷۸ کارگر جان خود را از دست دادند که بیشترین تلفات انسانی در کارگاه‌های کارگری با ۱۷۹ مورد مربوط به استان تهران بوده و پس از آن اصفهان با ۵۲ فوتی رتبه دوم کشور را به خود اختصاص داده است. 

طبق یک برآورد اولیه بر اساس اخبار حوادث کار، در چهارماه نخست سال ۱۳۹۹ بیش از ۸۰ درصد حوادث شغلی در بخش کارگران ساختمانی بوده است. با این اوصاف، می‌توان تخمین زد که وضعیت مرگ و صدمات ناشی از حوادث کار، برای کارگران در سال ۹۹ نیز رو به وخامت است. این در حالی است که کل اقتصاد کشور نیز در دوره‌ای طولانی از رکود تورمی به سر می‌برد و دستمزد و معیشت کارگران نیز در فشاری روزافزون قرار دارد. بی‌شک خود این فشارهای معیشتی و اقتصادی نیز، روی کیفیت اشتغال نیروی کار و میزان تمرکز آن‌ها درکارگاه‌ها اثر گذاشته و در نتیجه میزان حوادث شغلی را افزایش می‌دهد. 

لزوم تشدید نظارت بر کارگاهها

طبق قراین و گزارش‌های موجود، سیر حوادث کار در سالهای اخیر و نیز در دهه‌های قبل، روند مثبتی را در کاهش آمار نشان نمی‌دهد. کارشناسان روابط کار، کارگران و نمایندگان کارگری به لحاظ ایمنی و بهداشت شغلی همچنان به کمبود نظارت بر کارگاه‌ها و محیط‌های کار، تعدد منابع نظارتی با آمار‌های متناقض در خصوص حوادث کار و سهل‌گیری بر کارفرمایان متخلف در نهادهای نظارتی کشور تاکید می‌کنند. هادی ساداتی (نایب رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی) در خصوص وضعیت حوادث کار در کشور طی ۹ ماه گذشته به ایلنا می‌گوید: �متاسفانه هنوز شاهد انتشار آمار رسمی و دقیقی در خصوص حوادث کار امسال نبوده‌ایم اما کارگران از یکسو به دلیل کرونا شاهد بیکاری و افزایش فشارهای دستمزدی و معیشتی بوده‌اند و از سوی دیگر، به نظر می‌رسد سیر حوادث کار و تلفاتی جانی برای کارگران ادامه دارد. در کل بیش از ۶۰ درصد حوادث منجر به فوت یا جرح در بخش کارگران ساختمانی کشور است. دلایل این روند نامناسب، از ناایمن بودن محیط کار، عدم تامین لوازم استاندارد از سوی کارفرمایان، بی‌توجهی مهندسین ناظر و از همه مهمتر بی‌توجهی کارفرمایان نشات می‌گیرد.� 

ساداتی در ادامه درباره راهکار بهبود اوضاع نامناسب حوادث کار در کشور می‌گوید: �شرایط معیشتی نامناسب کارگران روی افزایش حوادث کار تاثیر منفی دارد. کارگری که دستمزد کافی، شغل ایمن و بیمه ندارد، حواسش کمتر به کارش خواهد بود. افزایش میزان حوادث کار، ما را بر آن داشته است که در شورای عالی حفاظت فنی کشور درصدد بازنگری آیین نامه‌ها و دستورالعمل‌های ایمنی و بهداشت شغلی تا ابتدای سال ۱۴۰۰ برآییم تا نظارت سفت و سخت‌تری برای تقویت ایمنی و بهداشت کارگران صورت گیرد. با این حال، دستگاه‌های درگیر از جمله کارشناسان وزارت کار، پلیس شهرداری، قوه قضاییه و مهندسین ناظر نیز در این موضوع باید با کارگران هماهنگ باشند تا از سیر این حوادث بکاهیم.� 

نیاز فوری: ایجاد سامانه واحد حوادث کار

اما در کنار تشدید نظارت بر کارگاه‌ها و نیز بهبود آیین نامه‌ها و دستورالعمل‌های ایمنی و بهداشت، بخشی از کارشناسان بهداشت و ایمنی شغلی معتقدند باید هرچه سریعتر سامانه واحد و لحظه به لحظه حوادث ناشی از کار، در کشور تاسیس شود تا بتوان آمار به روز و لحظه به لحظه از وضعیت ایمنی و سلامت شغلی کارگران در اختیار داشت. ابوالفضل اشرف منصوری (رئیس کانون انجمن‌های صنفی مسئولین حفاظت فنی، ایمنی و بهداشت کار) در خصوص ضرورت ایجاد سامانه واحد حوادث شغلی به ایلنا می‌گوید:

وزارت کار به سازمان بین‌المللی کار متعهد شده است که سامانه واحد آمار حوادث ناشی از کار را راه‌اندازی کند اما تاکنون خبری از این سامانه نیست. ما هم اکنون شاهد اغتشاش، اختلاف و تناقض منابع در زمینه گزراش حوادث شغلی هستیم. از تامین اجتماعی تا وزارت کار تا پزشکی قانونی و بیمه‌های دیگر هرکدام یک آمار متفاوت می‌دهند. این اغتشاش، هم توصیف وضع موجود را سخت و دشوار کرده و هم سیاستگذاری برای بهبود وضعیت حوادث شغلی کارگران را محدود کرده است. به همین خاطر در اوضاع فعلی و با وجود تعطیلات کرونایی، شاهد افزایش اهمال، غفلت و  قصور در خصوص رسیدگی به حوادث ناشی از کار در کشور هستیم. کارگران همچنان یا جان می‌دهند یا آسیب شدید و جزئی می‌بیننند و نظارتی هم وجود ندارد.� 

راه حل: تاسیس سامانه واحد تشدید نظارت قانونی

بر اساس اظهارات کارشناسان کار، نمایندگان کارگری و نیز اظهارت کارشناشان بهداشت و ایمنی شغلی، سرجمع می‌توان دو راهکار اصلی را برای افزایش نظارت و نیز بهبود ایمنی و بهداشت شغلی کارگران در کارگاه‌ها مدنظر قرار داد: نخست به نظر می‌رسد وزارت کار باید هرچه سریعتر سامانه واحد و لحظه‌ای حوادث ناشی از کار را در ایران راه‌اندازی کند تا به تناقض منابع آماری در خصوص وضعیت حوادث شغلی کارگران در کشور پایان دهد و بتوان تصویر دقیق‌تری از وضعیت ایمنی و بهداشت شغلی کارگران در کشور داشت. ایجاد این سامانه به سیاستگذاری دقیق‌تر و موثرتری برای به حفاظت از جان کارگران کشور کمک خواهد کرد. ابوالفضل اشرف منصوری در خصوص فوریت تاسیس این سامانه می‌گوید: �این سامانه هم اکنون نیاز اول کشور در زمینه مقابله با حوادث ناشی از کار است. ما شاهدیم که امروز بسیاری از حوادث شغلی حتی گزارش یا ثبت نیز نمی‌شوند و حتی بدون رای دادگاه، توافقی نابرابر بین کارگر و کارفرما صورت می‌گیرد. این موضوع به حقوق کارگران و بستگان آن‌ها نیز صدمه می‌زند.� 

اما راهکار دوم برای بهبود ایمنی و بهداشت شغلی، تشدید نظارت‌های کارشناسان و بازرسان وزارت کار بر کارگاه‌ها و محیط‌های کار است. بازنگری آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های ایمنی و بهداشت شغلی برای بهبود ایمنی کارگران در کنار تشدید مجازات‌ها و جرایم بر کارفرمایان متخلف، می‌تواند موثر باشد. در کنار این دو عامل باید توان تشکل‌یابی و تقویت سازمان‌یابی کارگران را نیز مدنظر قرار داد که همچون مسائل دیگر، در این زمینه می‌تواند دولت و کارفرمایان را در قبال مطالبات کارگران در زمینه حفاظت از جان و آنها پاسخگو کند.

ایلنا

آیا مردم گرانی‌ها را نفهمیدند؟!

۵۶۵ بازديد

 

آیا مردم گرانی‌ها را نفهمیدند؟!/ تورم ۳۰۰ درصدیِ خوراکی‌ها، سفره‌ی کارگران را بلعیده است!

آقای رئیس جمهور ما کارگران فهمیدیم که همه چیز گران شده است؛ گرانی، دارو نیست که ذره ذره به بدن بیمار تزریق کنید و ادعا کنید که بیمار نفهمید؛ ما فهمیدیم اما به لطف سیاست‌های تعدیلی و لیبرالی شما، دیگر سفره‌ای نداریم که نگران آن باشیم!

به گزارش خبرنگار ایلنا، غالب مردم و شاید به جرئت بتوان گفت «همه‌ی مردم» از گرانی‌ها به ستوه آمده‌اند؛ مدتهاست اقشارمزدبگیر، تمام فکر و ذکرشان منوط به این است که شب که می‌خوابند و صبح که بیدار می‌شوند، چه کالاهایی باز گران شده است!

تورم کالاهای خوراکی در بازه بهمن ماه سال گذشته (که محاسبات رسمی سبد معیشت خانوار انجام شد) تا انتهای آذر ماه، ۲۹۳ درصد بوده است؛ یعنی در یک بازه زمانی ده ماهه، همه اقلام خوراکی تقریباً سیصد درصد افزایش قیمت داشته‌اند و سه برابر گران شده‌اند؛ مدتهاست که دیگر هزینه سبد خوراکی‌ها و آشامیدنی‌های خانوار به تنهایی از دستمزد حداقلی کارگران بالا زده است و با مزد ۲ میلیون و ۶۱۱ هزار تومانی که بیش از ۷۰ درصد طبقه‌ی کارگر ماهانه دریافت می‌کنند، حتی نیازهای خوراکی خانواده‌ها تامین نمی‌شود.

در این شرایط، دولتی که قصد محدودسازی ارز ۴۲۰۰ تومانی کالاهای اساسی را دارد، از عملکرد خود دفاع می‌کند و مدعی‌ست که مردم نفهمیده‌اند و به دشواری نیفتاده‌اند!

در روزهایی که نمایندگان مجلس که خود را منتقد سیاست‌های لیبرالی دولت وانمود می‌کنند، وارونه عمل کرده و قصد تثبیت ارز ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومانی را دارند، آقای روحانی در اظهاراتی در هیات دولت، از سیاست‌های اقتصادی خود در سال جاری دفاع کرده و مدعی می‌شود به صورت خزنده و بطئی، ارز ۴۲۰۰ تومانی از بسیاری از کالاها برداشته شده اما مردم نفهمیده‌اند!

هفدهم دیماه، هیات دولت مطابق روال چهارشنبه‌ها به ریاست حسن روحانی تشکیل جلسه داد. در این جلسه، رئیس‌جمهور اظهاراتی در تمجید از مدیریت دولت خود در طول جنگ اقتصادی تحمیلی آمریکا علیه ایران داشت که بخشی از این سخنان، شنیدنی‌ست.

روحانی چه گفت؟!

روحانی در میانه اظهارات خود گفت: ما در یک سال گذشته، ارز ترجیحی تعدادی از کالاهای ۴۲۰۰ تومانی را بتدریج حذف کردیم و گفتیم ارز نیمایی به این کالاها اختصاص پیدا کند. چای، برنج، شکر، لاستیک و خیلی موارد متعدد دیگر را یکی یکی، به تناسب و آرام آرام در حدی که جامعه بتواند تحمل کند و قابل قبول باشد، از لیست تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی حذف کردیم. ما به گونه‌ای با آرامش کار کردیم که بعضی‌ها هنوز خبر ندارند و اصلا نفهمیدند ما ارز ۴۲۰۰ تومانی این کالاها را حذف کردیم. عده‌ای در این کشور بودند، خرید هم می‌کردند، حبوبات هم می‌خریدند ولی نفهمیدند ما حبوبات را از لیست ۴۲۰۰ تومانی خارج کردیم. برنج می‌خریدند اما نفهمیدند ما ارز ترجیحی برنج را هم حذف کردیم. این خوب است، خیلی هم خوب است. معنی آن هم این است که فکر کردند تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی همچنان در همه کالاها ادامه دارد. ما قدم به قدم ارز ۴۲۰۰ تومانی را حذف و شرایط را عادی کردیم. دارو و چند قلم کالای اساسی برای ما مهم بود که آنها را از لیست ارز ۴۲۰۰ تومانی حذف نکردیم. در عین حال ممکن است دولت درباره اینها هم در یک شرایط اقتصادی مناسب و قابل قبولی، تصمیماتی بگیرد اما کسانی که از امروز طبل و دهل به راه انداخته و اعلام کردند دلار ۴۲۰۰ تومانی دورانش پایان یافت، به چه کسی دارند خدمت می‌کنند؟

او ادعا کرده مردم متوجه نشدند و برای خرید کالاها صف نبستند؛ پس سیاست‌های اقتصادی و ارزی دولت، درست و معقول بوده است و نتایج سوئی نداشته است!

انتقادات کجاست؟

در حالی رئیس دولت «نفهمیدن مردم» و «صف نبستن» را معیار و ملاک موفقیت دانسته که گروه یک ‌درصدی‌ها از سیاست‌های ارزی دولت به راستی منتفع شده‌اند و هیچ انتقادی نداشته و ندارند اما نود و نه درصدی‌ها که کارگران و مزدوحقوق‌بگیران هستند، هم گرانی شدید کالاها در سال جاری را متوجه شده‌اند و هم اثرات سوء سیاست‌های ارزی را در زندگی روزمره خود با تمام وجود لمس کرده‌اند. کارگرانی که در اثر همین دست سیاست‌ها، قدرت خرید دستمزدشان به یک‌سوم یا یک‌چهارم هزینه‌های حداقلی زندگی رسیده، امروز در ماه‌های پایانی سال، نگران تداوم و شدت‌بخشی به این سیاست‌ها هستند و به درستی معتقدند در صورت حذف کامل ارز ۴۲۰۰ تومانی و عدم نظارت بر قیمت کالاها در بازار، سقوط معیشتی تشدید خواهد شد.

فرامرز توفیقی (رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور) که محاسبات مستقل و ماهانه سبد معاش را انجام می‌دهد؛ در ارتباط با این اظهارات به ایلنا می‌گوید: آقای رئیس جمهور باید به خوبی بدانند که در ارتباط با «مردم» نباید از واژه‌هایی که حاوی تعابیر منفی است مثلِ «نفهمیدن» استفاده کنند؛ این قبیل اصطلاحات، به هیچ‌وجه معانی و تعابیر خوبی ندارد و اثر سوء بر ذهن شنوندگان می‌گذارد به خصوص اگر از سوی رئیس دولت و رئیس جمهور مطرح شود. از سوی دیگر، خلاف عرایض ایشان، ما کارگران گرانی تدریجی و خزنده‌ی کالاها را به خوبی لمس کردیم و کاملاً فهمیدیم!

او با اشاره به گستره وسیع جامعه‌ی کارگری می‌گوید: امروز حدود ۱۴ میلیون نفر در کشور، کارگر شاغلِ بیمه‌شده و رسمی هستند؛ حدود ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر، بازنشسته کارگری و مستمری‌بگیر سازمان تامین اجتماعی داریم. ۴۰ درصد صنعت کشاورزی ما را کارگران روزمزدِ بدون زمین می‌گردانند؛ اینها رویهم‌رفته با احتساب خانواده‌هایشان، ۶۰ درصد جمعیت فعلی کشور را تشکیل می‌دهند. احتمالاً آنهایی که گرانی را نفهمیدند، این ۶۰ درصد جمعیت نیستند بلکه دور و بری‌های خود آقای رئیس جمهور هستند یعنی دولتی‌ها و کارمندان رده بالای دولت که در سال جاری، حقوق‌شان بین ۶۰ تا ۱۴۰ درصد افزایش یافته است! تورم خوراکی‌ها از بهمن سال قبل تا آذر سال جاری، ۲۹۳ درصد بوده است؛ کارگری که دستمزدش فقط ۲۶ درصد یا ۳۰ درصد زیاد شده، چطور می‌تواند تورم ۲۹۳ درصدی را نفهمد؟!

به گفته او؛ کارگران گرانی‌ها و تورم سرسام‌آور را به خوبی می‌فهمند و هر روز لمس می‌کنند اما چاره‌ای ندارند چراکه مقاوله‌نامه‌های ۹۸ و ۸۷ سازمان بین‌المللی کار در ایران اجرا نمی‌شود؛ چراکه تشکل مستقل، دموکراتیک و متکی به بدنه و قائم به کارگر وجود ندارد چرا که قراردادهای موقت و بیم آینده، زبان کارگران را الکن کرده است و راه مطالبه‌گری آنها را مسدود!

نماینده کارگران در مذاکرات مزدی ادامه می‌دهد: حالا ما کارگران از رئیس جمهور می‌پرسیم؛ زمانی که حبوبات گران شد آیا با شهامت گفتید ما ارز ۴۲۰۰ تومانی را حذف کرده‌ایم؟! آیا وقتی قیمت روغن، مرغ، گوشت و تخم مرغ بالا رفت، با شفافیت با مردم صحبت کردید و اعلام نمودید که ارز دولتی حذف شده است؟ آقای رئیس جمهور ما کارگران فهمیدیم که همه چیز گران شده است؛ گرانی، دارو نیست که ذره ذره به بدن بیمار تزریق کنید و ادعا کنید که بیمار نفهمید؛ ما فهمیدیم اما به لطف سیاست‌های تعدیلی و لیبرالی شما، دیگر سفره‌ای نداریم که نگران آن باشیم!

در شرایطی که به اذعان و اعتراف خود نهادهای رسمی و آماری، تورم در سال جاری رکوردها را شکسته و بی‌سابقه به پیش تاخته و در حالیکه همه اقلام سبد معاش خانوار از خوراکی‌ها گرفته تا مسکن و حمل و نقل، به شدت گران شده‌اند و سطح پوشش دستمزد به حدود ۲۰ درصد هزینه‌ها تقلیل یافته، دفاع از سیاست‌های اقتصادی و توزیعیِ یک سال اخیر و آنچه توفیقی «جاده صاف کردن برای حذف کامل ارز ۴۲۰۰ تومانی می‌داند» نمی‌تواند هیچ توجیه اقتصادی و منطقی داشته باشد؛ این نوع تعامل با سفره‌های مردم، حتی با اصول نئولیبرالیسم و اقتصاد بازار نیز هیچ همخوانی ندارد چراکه اقتصاد بازار می‌گوید عرضه و تقاضا اما امروز دیگر «تقاضایی» در بازار نیست که از شیوه‌ی «عرضه‌ی کالاها» دفاع می‌کنند!

ایلنا